وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از نامه های آن حضرت است
اِلى بَعْضِ عُمّالِهِ
به بعضی از کارگزارانش
اَمَّا بَعْدُ، فَاِنَّ دَهاقينَ اَهْلِ بَلَدِكَ شَكَوْا مِنْكَ غِلْظَةً وَ قَسْوَةً،
اما بعد، دهقانان محدوده ات شکایت کرده اند که با آنان به خشونت و قساوت رفتار می کنی،
وَاحْتِقاراً وَ جَفْوَةً. وَ نَظَرْتُ فَلَمْ اَرَهُمْ اَهْلاً لاَِنْ يُدْنَوْا
و خوارشان شمرده و بر آنها ستم روا می داری. در کارشان اندیشه کردم آنان را سزاوار نزدیک کردن ندیدم
لِشِرْكِهِمْ، وَ لا اَنْ يُقْصَوْا وَ يُجْفَوْا لِعَهْدِهِمْ. فَالْبَسْ لَهُمْ جِلْباباً مِنَ
چون مشرکند، و شایسته دور شدن و جفا نیافتم چون با ما پیمان بسته اند. پس برای آنان جامه ای از
اللِّينِ تَشُوبُهُ بِطَرَف مِنَ الشِّدَّةِ، وَ داوِلْ لَهُمْ بَيْنَ الْقَسْوَةِ وَالرَّأْفَةِ،
مدارا همراه با اندکی سختی بپوش، و رفتاری مخلوط از نرمی و شدت با آنان داشته باش،
وَ امْزُجْ لَهُمْ بَيْنَ التَّقْريبِ وَ الاِْدْناءِ، وَ الاِْبْعادِ وَ الاِْقْصاءِ،
نه آنان را بسیار قریب و نزدیک آر، و نه بسیار بعید و دور گردان،
اِنْ شاءَ اللّهُ.
اگر خـدا بخواهـد.